1. با شادي از خواب برخيزيد
رختخواب گرم و نرم، بالشي که کاملا به حالت دلخواه زير سرتان قرار گرفته است و با جايگاه دستان‌تان کاملا هماهنگ است، همه چيز نشان از وضعيتي ايده‌آل دارد تا اينکه صداي منزجر‌کننده‌ي زنگ ساعت شما را از روياي دل‌پذيرتان جدا مي‌کند و از همين لحظه است که فرآيند تنبلي با جمله‌ي «5دقيقه ديگر بلند مي‌شوم» آغاز مي‌شود. متخصصين معتقدند که اين کار بدترين کار ممکن است. براي درمان تنبلي در شروع صبح بايد يک‌باره و باانرژي، با شنيدن اولين فرکانس‌هاي صوتي ساعت زنگ‌دار از رختخواب بيرون پريد. هرچه صبح را بانشاط‌تر آغاز کنيد، روز بهتري خواهيد داشت. گاهي اوقات خوش‌اخلاقي در صبحگاه کمي دشوار است، ولي باور بفرماييد همه چيز با تمرين ممکن است. اگر هدفمند و پرانرژي از خواب بيدار شويد، کم‌کم رفتار شما تغيير مي‌کند و هميشه صبح خوبي خواهيد داشت.
2. تعيين اهداف دست‌يافتني
براي خود هدف داشته باشيد. اهدافي که قابل دست‌يابي باشند و براي تلاش کردن به شما انگيزه بدهند. براي اينکه سرخورده نشويد، اهدافي در تناسب با استعدادها و مهارت‌هايتان داشته باشيد. اين موضوع بسيار مهم است. فرض کنيد نه آمادگي جسماني خوبي داريد و نه وضعيت مالي چندان مطلوبي، و با همه‌ي اين احوالات مي‌خواهيد در سال آتي قهرمان اسب‌سواري با مانع بشويد. خب طبيعتا اين نوع هدف‌گذاري پوچ و بي‌معني است. فهرستي از اولويت‌هاي خود تهيه کنيد. اين اولويت‌بندي بايد بر اساس زمان و اهميت کارها صورت بگيرد.
اهداف و برنامه‌هاي خود را مکتوب کنيد. حساب کارها را از دست ندهيد. سعي کنيد ميزان پيشرفت خود را بررسي و ملاحظه کنيد. در اين صورت ذهن‌تان انسجام خوبي براي پيگيري کارها و فعاليت‌ها پيدا مي‌کند و به جايي خواهيد رسيد که تنبلي به طور کلي از دايره‌ي لغات شما حذف مي‌شود. براي درمان تنبلي بايد انگيزه‌‌ي خود را در موارد مختلف زندگي قوي کنيد. مي‌توانيد دفترچه‌اي تهيه و آرزوهاي خود را در آن يادداشت کنيد. دوست داريد به چه نقطه‌اي برسيد. چنين چشم‌اندازي شما را پرانرژي مي‌کند و نيروي حرکت به جلو را به شما تقديم مي‌کند. دوست داريد چطور زندگي کنيد؟ اوقات فراغت‌تان را چگونه بگذرانيد؟ مي‌خواهيد چقدر درآمد داشته باشيد؟ همه را بنويسيد و براي دست‌يابي به يک‌يک آنها تلاش کنيد. مي‌توانيد اهداف و آرزوهايتان را روي کاغذ بنويسيد و در معرض ديدتان بگذاريد. مثلا آنها را روي يخچال، رايانه، درِ کمد و … بچسبانيد. از آرزوهايتان حرف بزنيد و خود را مم کنيد که به آنها دست بيابيد.
3. اعتماد به نفس داشته باشيد
مربي خودتان باشيد. منبع انرژي و الهام خود بشويد. اگر هيچ مشوقي در اطراف خود نداريد، خودتان که هستيد. به خودتان روحيه بدهيد و هرگز نگوييد «هرگز».
باور کنيد تکرار جملات مثبت و الهام‌بخش در طول روز، شما را پرنشاط و شاداب مي‌کند. به خودتان بگوييد من مي‌توانم، من قوي هستم و … . حس موفق بودن را در خود گسترش بدهيد. چرا که نه؟ حتما شما هم استعدادها و تواناهايي داريد که با چاشني تلاش شما را به بهترين نتايج خواهند رساند.
4. ارزش‌ها و اهداف‌تان را بازبيني کنيد
رسيدن به اهداف و آرزوها، تلاش و پشتکار زيادي مي‌طلبد. بخشي از نيروهاي لازم براي اين تلاش و پشتکار از اهميت چرايي رسيدن به اهداف سرچشمه مي‌گيرد. اگر هدف نهايي فراموش شود، تنبلي به سادگي وارد مسير مي‌شود و شما را به بيراهه‌ها مي‌کشاند. پس لازم است در حين تلاش براي رسيدن به هدف‌تان گاهي اوقات بايستيد و تجديد قوا و پيمان بکنيد. تجديد پيمان يعني مقصد مطلوب‌تان را به خاطر بياوريد و با خود تجديد عهد کنيد که براي رسيدن بهاهداف خود هر آنچه لازم است را انجام بدهيد. مي‌توانيد از خود بپرسيد:
ضرورت اين هدف در چيست؟ اهميت انجام آن در اين مرحله از زندگي من چقدر است؟
آيا به تنهايي از عهده طي کردن اين مسير برمي‌آيم يا به هم‌فکري و همراهي نياز دارم؟
آيا زياد از حد کمال‌گرا هستم؟ حواس‌تان باشد، کمال‌گرايي يکي از دام‌هاي خروج از موفقيت است. زيرا وقتي شما کمال‌گرا هستيد، همواره به دنبال کسب بهترين نتايج و بي‌نقص‌ترين روش‌ها هستيد. در اين کُره خاکي هيچ‌چيز کامل و بي‌عيب نيست و به قول شاعر گل بي‌خار کجاست؟ پس با کمال‌گرايي توان و انرژي شما کاسته مي‌شود و تنبلي به عنوان پاسخي منطقي به نقصان کمال، خيلي زود خود را نشان خواهد داد.
5. «تو مي‌تواني» شعارتان باشد
شروع کنيد. دست روي دست نگذاريد و نترسيد. اگر فکري در سر داريد آن را عملي کنيد. از شکست نترسيد. شکست خوردن تاواني بدتر از تنبلي و يک‌جا نشستن ندارد. در بدترين شرايط با اقدام کردن و شکست خوردن، تجربه کسب مي‌کنيد؛ اما با تنبلي روحيه شما خراب مي‌شود، همت‌تان از بين مي‌رود و پوچ و بي‌ارزش مي‌شويد. به خود بگوييد من مي‌توانم. شکست‌ها و ناکامي‌ها را فراموش کنيد و مطمئن باشيد با تلقين مثبت و البته تلاش و برنامه‌ريزي به هرچه بخواهيد مي‌رسيد. اما و اگر را کنار بگذاريد و براي شروع تنها به خودتان تکيه
کنيد. باور کنيد اگر از صميم قلب تصميم به انجام کاري بگيريد، هيچ‌چيز جلودار شما نخواهد بود. از هيچ‌کس و هيچ‌چيز انتظار نداشته باشيد. وقتي توقع خود را از ديگران کم مي‌کنيد، بايد بر روي پاهاي خود بايستيد و اين نيروي شما را دوچندان مي‌کند. درمان تنبلي در اقدام کردن است. منفعل و راکد ماندن شما را به قعر چاه تاريک تنبلي مي‌فرستد.
6. بسم الله بگوييد و شروع کنيد
براي درمان تنبلي و رخوتي که همه ما گاهي به آن دچار مي‌شويم، اقدام به انجام کارهاي ساده بسيار راه‌گشا است. مثلا فردا قرار است به جايي برويد و کلي کار داريد. لباس‌هايتان هم چروک است و اصلا حوصله نداريد و کارها را به تعويق مي‌اندازيد. کافي است از يک نقطه ساده شروع کنيد. آن وقت است که حوصله‌تان سر جايش مي‌آيد و نه تنها لباس‌تان اتو مي‌شود، بلکه انرژي لازم براي پيگيري ساير کارها را هم به‌دست مي‌آوريد. شروع کردن از کارهاي جزئي و ساده مثل دوش گرفتن، اتو کردن و… بهترين روش براي روشن کردن موتور حرکت و گريز از تنبلي است.
7. ورزش کنيد
فوايد ورزش وصف‌ناشدني و بي‌شمار است. اما مهم‌ترين آن شادي و شوري است که در زندگي جاري مي‌کند. با ورزش کردن، سرعت جريان خون افزايش مي‌يابد و سوخت‌وساز بدن بيشتر مي‌شود. شايد نرمش صبحگاهي براي شما کمي دشوار باشد، اما حداقل تلاش کنيد که 15 دقيقه از وقت خود را به نرمش‌هاي ساده اختصاص بدهيد. عقل سالم در بدن سالم است. با داشتن جسمي سالم تمام ابعاد زندگي سالم خواهد شد. هر فرد بايد حدود 150 دقيقه در هفته ورزش کند. اگر اين زمان براي‌تان ممکن نيست، متناسب با برنامه‌‌ي زماني زندگي‌تان، وقتي را
براي ورزش کردن کنار بگذاريد. هرقدر هم زمان ورزش‌کردن شما اندک باشد، باز هم در مقايسه با ورزش نکردن، صد به هيچ جلو خواهيد بود. ورزش کردن، سطح انرژي بدن را بالا مي‌برد و خودبه‌خود تمايل به خوردن غذاهاي نامناسب را از بين مي‌برد. غذاهاي نامناسب مانند فست‌فودها و… شادابي و پويايي بدن را مي‌گيرند. وقتي انرژي کافي نداشته باشيد، احتمال تنبلي افزايش مي‌يابد. اگر به‌طور کلي فردي کم‌انرژي هستيد، حتما به دکتر مراجعه کنيد چون ميزان بالاي انرژي در درمان تنبلي نقش مهمي دارد.
گاهي اوقات چنان درگير روزمرگي مي‌شويم که رفع تکليف و خستگي به همه‌ي ابعاد زندگي‌مان رسوخ مي‌کند. کارمان خسته‌کننده و عادي مي‌شود، شرايط زندگي و روابط‌مان هم تعريفي ندارد. در اين شرايط، از آنجا که تغييرات ظاهري کم‌کم راهي به تغييرات دروني پيدا مي‌کنند، گام اول مي‌تواند تغيير در نحوه پوشش شما باشد. وقتي لباس ورزشي به تن مي‌کنيد، خود را مم به ورزش کردن مي‌بينيد. در واقع غيرمستقيم به خود تلقين مي‌کنيد و تلقين موجب تغيير شما مي‌شود.
درباره این سایت