1. شروع
شروع کردن، سخت‌ترين بخش کار است. غلبه بر اينرسي يا همان ي و مقاومتي که نسبت به شروع کار جديد در ما نهفته است، اندکي دشوار است. با قدم‌هاي کوچک شروع و تأثير تغييرات جزئي را مشاهده کنيد.
زندگي سخت است و انتظار بي‌جايي است که فکر کنيد زندگي عالي يعني زندگي بدون چالش و مشکل. اما بايد قبول کرد که در کنار اين سختي، زندگي سرشار از هيجان، اميد و شيريني نيز هست. با تنبلي خود را از موقعيت‌هاي شگفت‌انگيز، خوشي‌هاي محتمل و… محروم مي‌کنيد. بايد مهارت‌هايتان را افزايش دهيد، راه‌هاي حل مشکلات را پيدا کنيد، رشد کنيد و با تمام قوا به سوي ترس‌هايتان شيرجه بزنيد. بهانه نياوريد و شجاع باشيد.
2. از زمان نهايت استفاده را ببريد
سعي کنيد، فعاليت‌هاي خود را به بخش‌هاي کوچک‌تر تقسيم کنيد. وقتي که کارها بخش بخش باشند، انجام آنها ساده‌تر و شدني‌تر است و ترس شما از شروع کردن کمتر مي‌شود. گاهي اوقات علت تنبلي، گيج شدن و شلوغي بيش از اندازه موجود در کارهاست. براي اجتناب از گيجي و سردرگمي لازم است که کارها را کوچک‌تر کنيد. تفکيک کارها به شما کمک مي‌کند که هر کدام را با آرامش به ثمر برسانيد و ضمنا مي‌توانيد رفت‌وآمدي ميان انجام هر کار داشته باشيد، يعني ضمن انجام کاري به اقدامات لازم براي ساير فعاليت‌ها هم بپردازيد و از
آنجا که مرز ميان هر فعاليت کاملا مشخص است، سردرگمي و آشفتگي به بار نخواهد آمد. کساني که مدام از کمبود وقت مي‌نالند، درست از زمان بهره نمي‌برند و اتلاف وقت به شيوه‌هاي نامناسب موجب از دست رفتن زمان لازم براي پيگيري امورات‌شان مي‌شود. از طرف ديگر، عدم برنامه‌ريزي آشفتگي ايجاد مي‌کند و در آشفتگي، مغز قدرت مديريت و تصميم‌گيري درست را از دست مي‌دهد. پس با درمان تنبلي به مغز بي‌نوا رحم کنيد.
3. اعتماد به نفس داشته باشيد
مربي خودتان باشيد. منبع انرژي و الهام خود بشويد. اگر هيچ مشوقي در اطراف خود نداريد، خودتان که هستيد. به خودتان روحيه بدهيد و هرگز نگوييد «هرگز». باور کنيد تکرار جملات مثبت و الهام‌بخش در طول روز، شما را پرنشاط و شاداب مي‌کند. به خودتان بگوييد من مي‌توانم، من قوي هستم و … . حس موفق بودن را در خود گسترش بدهيد. چرا که نه؟ حتما شما هم استعدادها وتواناهايي داريد که با چاشني تلاش شما را به بهترين نتايج خواهند رساند.
4. در صورت نياز از ديگران کمک بگيريد
بيشتر افراد دوست ندارند از ديگران کمک بخواهند. علت اين مسئله، شايد خجالت و ترس از برخورد منفي ديگران باشد. در هر صورت ترسيدن از درخواست کمک، نگرشي ناسالم است. انسان موجودي اجتماعي است و بخشي از وجودش در ارتباط با اجتماع، کمک به سايرين و کمک گرفتن از آنها معني پيدا مي‌کند. فرآيند اجتماعي شدن يعني توانايي تبديل کردن من به ما. اين فرآيند کمي سخت، اما بسيار مهم است.وقتي با ديگران در معاشرت و ارتباط هستيم، حس مسئوليت‌مان بيشتر مي‌شود و درمان تنبلي خيلي ساده‌تر خواهد بود. مثلا در کم کردن وزن، وجود دوست و همراهي که کار ما را نظارت کند، بسيار مفيد است. نيروهاي مثبت اطراف خود را کشف کنيد. يعني افرادي که شما را دوست دارند و به درمان تنبلي شما کمک مي‌کنند. انرژي مثبت و کمک اطرافيان مي‌تواند انگيزه‌ي لازم براي تغيير را به شما بدهد.
5. واقع‌بين باشيد
برنامه‌ريزي معقول داشته باشيد و به آن پايبند بمانيد. تحت هيچ شرايطي قوانيني را که براي انجام کارهايتان تنظيم کرده‌ايد، بر هم نزنيد که البته اين به معني ترک استراحت و تفريح نيست. ميان کار و فعاليت تعادل ايجاد کنيد. در هر کاري منظم و سرسخت باشيد. وقتي کارتان را به نحو احسن انجام بدهيد، استراحت براي‌تان شيرين‌ترخواهد بود. با درمان تنبلي روحيه بهتري پيدا مي‌کنيد و تفريح و استراحت معناي خوبي به زندگي‌تان مي‌بخشد.
6. خود را تشويق کنيد
براي هر گامي که به سوي هدف برمي‌داريد لايق تشويق هستيد. خود را دوست بداريد. به خود آفرين و خداقوت بگوييد. جملات مثبت شما را تواناتر و باانگيزه‌تر مي‌کند.
درباره این سایت